- رنگهای مختلف کمربند در کاراته به معنی سطوح مختلف مهارت و بلوغ روحی روانی و داخلی است:
کمربند سفید: برای اولین بار نشان دهنده بی گناهی و پاکی و عاری از هر گونه پلیدی است.
کمربند زرد و نارنجی: نشان زمین و جوانه زدن و ریشه های رشد و نمو است.
کمربند آبی: نشان دهنده آسمان است که همه چیز در حال رشد تلاش و کوشش و تکامل اند.
کمربند بنفش: فصل تصفیه و آماده سازی برای رشد و بوجود آمدن است .
کمربند سبز: آغاز ریشه های رشد قوی گیاه و شکل گرفتن آن است. و این قدرت به سمت داخل است و تقویت بنیه درونی و استحکام و قدرت گرفتن در جهت پایداری و نشانگر رشد رو به جلو.
کمربند قهوه ای: مدت زمانی است برای شناخت روحی روانی و جسمی خود و درک بیشتر قبل از دریافت کمربند سیاه و سفیداست. این یک یادآوری به هنرجوی کاراته است که همه ی رشد و پیشرفت آینده ایشان وابسته به پذیرش و درک وهمچنین آمادگی جسمانی و روحی وی است. این یک فرجه ی زمانیست برای فهم و درک معنوی و روحی جسمانی و اهمیت و ملاک آن تواضع و فروتنی یک دانشجوی کاراته است .
هرکمربند یک نشان افتخار نیست . درعوض، بیشتر شبیه به یک شناخت بلوغ درونی است. اعطای کمربند هرگز نباید زمانی برای افتخار باشد، کمربند را باید هنگامی به شخص اهداء کرد که فهم و درک درستی از نظر روحی روانی و آمادگی جسمانی در شخص ایجاد شده باشد و شخص بتواند از نظر اخلاقی قداست آن را حفظ کند و به حد کمال مطلوب در آن درجه رسیده باشد هم از نظر روحی و هم فنی. در مسابقه ، ما نیاز به قوانین استاندارد شده داریم و سخت به آنها پایبندیم. در آزمون برای اخذ کمربند و رتبه فنی براساس سطح مهارت و دانش آنها و همچنین چالاکی و چابکی و آمادگی روحی و معنوی و پختگی لازم باید کمربند و رتبه فنی اهداء گردد تا شخص جایگاه واقعی خود را بداند و درک کند.
دانستنی ها
درجات کمربند ها
درجات کمربند ها