مهارت در امر مربیگری ، نوعی تکامل در رشد رفتاری و آموزشی مربیان است. این مهارت مهم و بسیار حیاتی فقط در نتیجه ی سرمایه ی عمر، یعنی گذشت زمان و کسب تجربه در هنگام آموزش بدست می آید. که نهایتا به تعالیم و آموزش؛ رضایت بخشی موثری منجر می گردد.
یک اصل خیلی مهم در آموزش و پرورش هنرجو ، داشتن دانش اصول مربیگری و دانش فنی مربی است. ما برآنیم که با بکارگیری تمام نیرو، عشق، همراهی ها و سرمایه ی تجربه ای که داریم در راه پیشرفت روز افزون هنرجویانمان و بدست آوردن مهارت های ورزشی آنان بکوشیم.
فراگیری هنر کاراته یک فرجه ی زمانی است برای فهم و درک معنوی، روحی جسمانی، که ملاک آن تواضع و فروتنی یک دانشجوی کاراته است .
بطور مثال در کاراته
هرکمربند یک نشان افتخار نیست . درعوض، بیشتر شبیه به یک شناخت بلوغ درونی است. اعطای کمربند هرگز نباید زمانی برای افتخار باشد، کمربند را باید هنگامی به شخص اهداء کرد که فهم و درک درستی از نظر روحی روانی و آمادگی جسمانی در شخص ایجاد شده باشد و شخص بتواند از نظر اخلاقی قداست آن را حفظ کند و هم از نظر روحی و هم فنی ، به حد کمال مطلوب در آن درجه رسیده باشد.
آموزش هنر ورزش ، بالا بردن سطح اعتماد بنفس، تقویت بنیه درونی، و استحکام و قدرت گرفتن شما هنرجویان گرامی است. از نگاهی دیگر تعالیم اخلاق محور این ورزش باعث تعالی روح، فائق آمدن به خشم درون و به اوج رساندن میزان تمرکز ذهنی در ورزشکار
موارد مورد توجه در دانش اصول مربیگری که ما نیز قاطعانه بدان پرداخته و نسبت به آنها پایبند هستیم:
- آشنایی با فیزیولوژی ورزشی
- آشنایی با حرکات اصلاحی و اصلاح ناهنجاری های اسکلتی
- علم روان شناسی آموزشی
- علم شناخت آناتومی ورزشی
- آشنایی با حقوق ورزشی
- آشنایی با بهداشت و تغذیه ورزشی
- آشنایی با برنامه ریزی ورزشی
- آشنایی با سیستم مدیریت و سرپرستی ورزشی و برگزاری مسابقات
ما می دانیم جلب توجه ورزشکاران و هنرجویان به مطالب و عناوین فنی ارائه شده از سوی مربی که باید در تمام طول مدت برگزاری کلاس ادامه داشته باشد از جمله وظایف برجسته ی مربیان موفق است و در این راستا می کوشیم. این مهم نیز بدون آشنایی با علم روانشناسی قطعاً ناممکن خواهد بود.
تعدادی از نکات مهم و قابل توجه در روش های برتر مربیان ورزشی هنر و ورزش کاراته، که ما وظیفه انسانی خود می دانیم و برآنیم تا بدان همت گماریم، را بر می شماریم:
1. رابطه رضایت بخش بین مربی و ورزشکاران که باید برقرار گردد.
2. اقتدار مربی در کلاس آموزشی.
3. ایجاد فضای مناسب و زمان متناسب برای سوال نمودن ورزشکاران در کلاس، از مربی.
4. تشویق نمودن به موقع و متناسب (با لحاظ نمودن گروه سنی و شخصیت ورزشکاران توسط مربی).
5. برخورد به موقع با خطاهای ورزشکاران.
6. برنامه ریزی آموزشی جهت آزمون ها و رقابت ها.
7. نظرسنجی و مشورت با ورزشکاران در خصوص برنامه های گروهی.
8. زیرنظر داشتن و رسیدگی به همه ی ورزشکاران و هنرجویان در زمان تدریس در کلاس.
موسسه ی ورزشی آراباکس تهران وظیفه خود می داند که مربیان دانش آن را داشته باشند که چگونه و چطور هنرجویان را راهنمایی کنند.
ما میدانیم و تمام سعی مان بر این است که مربی هنگام تدریس و زمان حضور در نزد هنرجویان مخصوصا در زمان مسابقات، باید یک فرد پر انرژی، پرهیجان و پرتحرک باشد.
